Afgelopen week schrok ik toen ik de vele artikelen zag over overvolle Spoedeisende Hulp-afdelingen en lange wachttijden. We leveren suboptimale zorg en patiënten lopen hierdoor ook potentieel gevaar.
Ik denk dat dit een ziekenhuis breed probleem is op alle afdelingen en niet alleen op de SEH. Zelf loop ik er binnen de cardiologie afdeling ook tegenaan. Continu worden mijn collega’s en ik geconfronteerd met een gebrek aan opnamecapaciteit.
Dit komt enerzijds omdat er onvoldoende personeel is om alle bedden te bezetten, anderzijds omdat er simpelweg teveel aanbod is van patiënten in vergelijking met het aantal ziekenhuisbedden.
Corona heeft deze pijnpunten nog eens duidelijk blootgelegd, maar tot nog toe zie ik weinig veranderingen. Dit baart mij wel zorgen, aangezien de patiënten die zorg behoeven de komende jaren door de vergrijzing alleen maar zal toenemen en het tekort aan ziekenhuispersoneel alleen maar nijpender wordt.
Daarom vind ik dat we drastische maatregelen moeten nemen om dit probleem de baas te zijn en niet moeten afwachten tot het te laat is. Dat we de gezondheidszorg anders en duurzamer moeten inrichten moge duidelijk zijn.
Hoe dat vorm te geven daar is denk ik geen eenduidig antwoord op, maar door stil te zitten weet ik in ieder geval dat er niks gaat veranderen. Graag zou ik dan ook met mensen binnen de zorg om de tafel gaan om te kijken hoe we dit moeten aanpakken.
Alleen samen kunnen we de zorg optimaliseren en met de ervaringen die ik heb kan ik wel een aantal ideeën aandragen. Onder andere denk ik dat we ten eerste moeten zorgen dat de zorg weer aantrekkelijk wordt om in te werken.
Goede (secundaire) arbeidsvoorwaarden waarbij overwerken niet de norm is en actieve werving middels educatie op middelbare scholen. Een groot gedeelte van de jongeren is de afgelopen 2 jaar via media blootgesteld aan negativiteit rondom de gezondheidszorg, terwijl we ook juist de mooie kanten van ons vakgebied moeten uitdragen.
Door deze negativiteit en slechte arbeidsvoorwaarden heb ik gemerkt dat jonge mensen afschrikken van een vakgebied wat in de kern zo betekenisvol is. Daarnaast kunnen we het elektronisch patiëntendossier (EPD) veel verder optimaliseren. Waar het mij nu vaak heel veel tijd kost om DBC’s te registreren of medicijnen te orderen, zouden we juist een slim EPD moeten hebben die tijdswinst oplevert en die op een inzichtelijke manier is vormgegeven.
Uniformiteit en een centraal EPD zou al een groot verschil maken. Een derde punt is dat we patiënten veel beter moeten informeren en moeten inzetten op preventie om op de lange termijn te zorgen voor een gezondere patiëntenpopulatie waarbij we de
kloof tussen de medische wereld en die van de burger verkleinen.
Ik hoop dat we met zijn allen ons steentje bijdragen, want bewustwording en deze problemen landelijk en op bestuurlijk niveau op de kaart zetten is al een goed begin.
Comentários